کد مطلب:193884 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:265

پیامبر، بهترین الگوی مجامله
در آن زمان كه قدرت مسلمانان رو به فزونی گذاشته بود و اموال و افراد بسیاری در اختیار رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم قرار داشت، هنگامی كه از كنار یك یهودی عبور می كرد به او سلام می كرد و احوالش را می پرسید. وقتی با خبر شد یكی از آنها مریض شده است، جویای احوالش شد و به عیادتش رفت و سرانجام آن یهودی با ایمان از دنیا رفت، حال آن كه یهودیان بیشتر از نصارا در مقام انكار رسالت آن حضرت بر می آمدند.

باید با اهل باطل مجامله كرد اما این مجامله برای مؤمنان عواقبی دارد از این رو است كه امام علیه السلام می فرماید:



[ صفحه 35]



«و تحملوا الضیم منهم؛ آزار و اذیت آنان را تحمل كنید.»

«ضیم» یعنی ظلم و اذیت. بنا به فرموده امام علیه السلام مؤمنان باید ظلم و اذیت اهل باطل را تحمل نمایند.

انسان گمراه با یك برخورد خوب درست شدنی نیست و به قول معروف با یك گل بهار نمی شود. باید بارها و بارها در مقابل گردن كشی و گستاخی كافران نرمش و لطافت به خرج داد، شاید بر اثر این نرمش ها به راه بیایند و دست از عصیان و سركشی بردارند. بین علما معروف است كه می گویند: «حذف المتعلق یفید العموم». برای روشن شدن این اصطلاح از مثالی بهره می گیریم: خداوند متعال در قرآن كریم می فرماید: «ان الله یأمر بالعدل و الاحسان [1] ؛ خداوند بندگان خود را به رعایت عدل و احسان امر می كند.» در این آیه ی شریفه متعلق احسان حذف شده و نوع احسانی كه بندگان باید انجام دهند معلوم نیست. پس در این صورت، احسان سفارش شده، همه احسانها را در بر می گیرد. پس اگر متعلق و نوع حكم خواسته شده روشن نباشد، حكم فراگیر خواهد بود. در این فرمایش گهربار امام صادق علیه السلام نیز متعلق مجامله حذف شده و نشان می دهد كه همه انواع مجامله مطلوب امام است.


[1] نحل، آيه ي 90.